Een project over aandacht, verbinding en de kracht van het ‘gewone’
De brandnetel – vaak verguisd, vergeten of vermeden – stond centraal in dit onderzoekende en eerbiedige maakproces. In dit project heb ik de brandnetel uitgelicht als symbool voor wat we doorgaans over het hoofd zien: het ongewenste, het prikkelbare, het alledaagse.
Door verschillende vormen van maken, voelen en verzamelen ben ik met de brandnetel in gesprek gegaan. Ik experimenteerde met natuurlijke inkten, afdrukken en textiele werkvormen. Elk onderdeel van de plant – van wortel tot blad – kreeg een plek in het proces.
Als afsluiting hield ik een ritueel waarin ik mijn werk, ervaringen en reflecties samenbracht. Een moment van vertraging, van verstilling, van eerbetoon aan een plant die zoveel meer is dan haar stekels.
“Ode aan de Brandnetel” was een uitnodiging om te kijken met andere ogen. Om te maken met zachtheid. Om het ongeziene te eren.
Tinaspatroontjes 